Strategia zarządzania fizyczną infrastrukturą sieciową o znaczeniu krytycznym (cz. 1)

Wybierając rozwiązanie do zarządzania fizyczną infrastrukturą sieci informatycznych, należy uwzględnić zarządzanie pojedynczymi urządzeniami w celu zapewnienia widoczności wielu punktów danych wymaganych do niezawodnego działania kluczowej dla sieci infrastruktury fizycznej. Optymalny sposób to rozwiązania do zarządzania elementami, ponieważ pozwalają one zarządzać poszczególnymi typami urządzeń i dają możliwość asymilacji oraz, co ważniejsze, ułatwiają zarządzanie dużą ilością danych wymaganych do zapewnienia dostępności sieci.

Obecne tendencje zmierzające ku większej dostępności zasobów obliczeniowych i sieciowych doprowadziły do skoncentrowania działań na infrastrukturze fizycznej, od której zależą zasoby. Obecnie wiadomo, że optymalizacja działania warstwy infrastruktury fizycznej wymaga odpowiedniego zarządzania tą warstwą. Przy wyborze rozwiązania do zarządzania warstwą infrastruktury fizycznej należy uwzględnić następujące kluczowe czynniki: koszt rozmieszczenia i konserwacji, możliwość adaptacji do zmieniających się potrzeb biznesowych, funkcjonalność i łatwość integracji.

Odpowiednie rozwiązanie powinno być zgodne z ogólną strukturą zarządzania i oferować korzyści płynące z udostępniania informacji dotyczących problemów mających wpływ na dostępność systemu. Wybór takiego rozwiązania pozwoli zredukować nakłady przeznaczone na zarządzanie systemem, zmniejszy ryzyko przestojów i zwiększy wydajność personelu działu IT.

Fizyczna Infrastruktura Sieciowa o Znaczeniu Krytycznym
Fizyczna Infrastruktura Sieciowa o Znaczeniu Krytycznym (NCPI - Network-Critical Physical Infrastructure) stanowi fundament, na którym opierają się technologia informatyczna (IT) oraz sieci telekomunikacyjnych, co przedstawiono na rysunku 1. Obejmuje ona:

• Zasilanie
• Chłodzenie
• Szafy i strukturę fizyczną
• Zabezpieczenia i ochronę przeciwpożarową
• Okablowanie
• Systemy zarządzania
• Serwis

Na pierwszy rzut oka komponenty te wydają się być podobne do tych, które występują w systemach do zarządzania budynkami. Prawie wszystkie systemy do zarządzania budynkami mają zasilanie, chłodzenie, monitoring warunków otoczenia oraz infrastrukturę zabezpieczeń. Od infrastruktury NCPI odróżnia je nacisk na dostępność zasobów obliczeniowych. Podstawowym zadaniem systemów do zarządzania budynkami jest zapewnienie optymalnych warunków użytkownikom budynku oraz udostępnienie tradycyjnych udogodnień, takich jak automatyzacja budynku. Potrzeby tych dwóch systemów znacznie się różnią. Znormalizowana i zintegrowana infrastruktura NCPI z możliwością adaptacji jest kluczem do zapewnienia wysokiej dostępności sieci i ułatwienia zarządzania nimi.

Infrastruktura NCPI łączy w sobie tradycyjne zarządzanie obiektem i sterowanie działem IT danej organizacji. Za infrastrukturę NCPI może być odpowiedzialny dział ds. utrzymania obiektu, dział IT lub oba te działy. Ta zbieżność interesów tworzy nowe problemy i stawia nowe wyzwania związane z zarządzaniem infrastrukturą fizyczną.

Wyzwania dla strategii zarządzania infrastrukturą NCPI

Istnieją dwa podstawowe wyzwania, które należy uwzględnić podczas omawiania strategii zarządzania infrastrukturą NCPI.

Architektura zarządzania infrastrukturą NCPI

Po pierwsze, w wielu działach IT i obiektach zainstalowano konkretne pakiety do zarządzania określonymi urządzeniami. Wiele działów IT dysponuje zarówno specyficznymi dla urządzeń menedżerami elementów zarządzającymi serwerami, pamięciami masowymi i urządzeniami sieciowymi, jak również systemem do zarządzania przedsiębiorstwem (np. HP OpenView czy IBM Tivoli). Poszczególne działy często wykorzystują systemy do zarządzania budynkami (np. Johnson Controls Metasys).

Biorąc pod uwagę fakt, że zadania działu ds. obiektu oraz działu IT są zbieżne pod względem wykorzystania infrastruktury NCPI, każdy z działów będzie z pewnością zainteresowany wykorzystaniem obecnie używanego pakietu do zarządzania. Dlatego też każda strategia zarządzania infrastrukturą NCPI musi uwzględniać te aplikacje i umożliwiać integrację z nimi.

Architektura systemów zarządzania przedsiębiorstwem

Projekty systemów zarządzania różnią się pod względem architektury. Pakiety IT (Enterprise Management Systems lub EMS) są oparte na urządzeniu i wykorzystują istniejącą sieć IT. System oparty na urządzeniach to taki, w którym podstawową funkcję pełnią adresy IP wykorzystywane do uzyskiwania dostępu do całościowych informacji na temat urządzenia. Na przykład jeden adres IP może określać jeden serwer, urządzenie sieciowe lub urządzenie pamięci masowej. Alarmy i informacje są zazwyczaj gromadzone na poziomie urządzenia, a następnie przesyłane do sumującego pakietu zarządzania za pośrednictwem istniejącej sieci IT. Za pakiety zarządzania należące do tej kategorii uważa się HP OpenView i IBM Tivoli.

Architektura systemów zarządzania budynkami

Systemy do zarządzania budynkami (BMS) bardzo często stają się systemami opartymi na punktach danych i zazwyczaj wykorzystują inną sieć niż sieć IT. System oparty na punktach danych można zdefiniować jako taki, w którym są monitorowane pojedyncze punkty danych z określonego urządzenia. Dlatego też w takich systemach kluczowym elementem nie jest zarządzanie urządzeniem jako jednostką, ale konkretna informacja, którą to urządzenie może zgłosić. Sieci te są często oparte na komunikacji szeregowej wykorzystującej własne protokoły lub odpowiednią wersją standardowych protokołów, takich jak MODBUS. Różnice te podsumowano w poniższej tabeli: