(tł. Pawłowski Jan) 2010-09-27

Pacjenci szukają równowagi między wyzwaniem, a pomocą

Pacjenci szukają równowagi między wyzwaniem, a pomocą

Nowy system Robota Ramienia został zaprojektowany, aby pomóc ludziom na wózkach inwalidzkich. Okazał się najwyraźniej zbyt łatwy w użyciu, frustrując sparaliżowanych, którzy są przyzwyczajeni do myślenia kilka kroków do przodu, przy korzystaniu z technologii.

Badacze z University of Central Florida powiedzieli, że myśleli, iż użytkownicy będą preferowali tryb automatyczny programu komputerowego, który obejmuje czujniki zamontowane na ramieniu robota. Ale testerzy preferowali tryb ręczny, który wymaga wpisywania poleceń lub wypowiadania dokładnych komend - nawet jeśli nie będą wykonywały zadania tak dobrze jak w trybie automatycznym, twierdzą naukowcy.

Mimo to, naukowcy twierdzą, że w pełni zautomatyzowane ramię robota może pomóc pacjentom, których poruszanie się jest całkowicie lub częściowo ograniczone.

Korzystając z ekranu dotykowego, trackballu, joysticka lub polecenia głosowego, poruszający się na wózku inwalidzkim pacjent, może aktywować ramię robota, w celu złapania czegoś. Czujniki na ramieniu zlokalizują obiekt i algorytmy określą, w jaki sposób powinno zostać przeniesione ramię, aby go złapać.

Komputera mówi do pacjenta, dostarczając aktualnych informacji na temat tego, co robi; " Podam teraz Tobie przedmiot" W tym filmie, ramię chwyta pudełko płatków śniadaniowych i dostarcza je do Boba Melia, sparaliżowanego, który doradza zespołowi z UCF.

Melia przyprowadził ochotników, do testowania nowego sprzętu, który powiedział, że pomoże ludziom z częściowo lub całkowicie ograniczoną mobilnością, żyć bardziej niezależnie. Ale zdaniem większości uczestników, stało się to zbyt łatwe, więc Aman Behal, asystent profesora inżynierii w UCF, powiedział, że następnym krokiem jest, aby ramię było bardziej interaktywne, zapewniając pacjentom większą ilość myślenia, podczas gdy jest ono używane.

Naukowcy stale rozwijają nowe gadżety do poprawy warunków życia sparaliżowanych, u pacjentów z syndromem zamknięcia i innych, którzy nie potrafią lub mają ograniczone możliwości poruszania się.

Ale oni muszą pogodzić wyzwania i możliwości, które są opisane przez teorię przepływu, według Jana Bricout’a, współpracownika Behal’a i prodziekan ds. badań i Społeczeństwa na University of Texas w Arlington School of Social Work. "Jeśli mamy przed sobą zbyt trudne wyzwanie, jesteśmy źli i sfrustrowani, ale jeśli jest zbyt łatwe, nudzimy się, "powiedział Bricout.

(tł. Pawłowski Jan)
Na podstawie: popsci.com

Zapraszamy do skomentowania artykułu

Treść opini 
Popis 

Pozostałe artykuły z tej kategorii