Jednym z wielu ciekawostek ludzkiego mózgu jest to, że mamy tendencję do kojarzenia małych liczb z lewej strony naszego ciała i dużych liczb z prawej. Teraz wirtualny robot osadzony w syntetycznym świecie nabył nowe umiejętności, które pomogą rozwikłać zagadkę jak tak abstrakcyjne pojęcia jak numery mogą być zakorzenione w naszej fizycznej interakcji ze światem.
"Liczby są tak abstrakcyjne i czyste, że wydawało by się indywidualne" - mówi Marek Ruciński z Uniwerytetu w Plymouth w Wielkiej Brytani, który przedstawił wirtualnego robota na konferencji Cognitive Science w Bostonie w lipcy tego roku. "Każde jednak pojęcie mamy zakorzenione w realnym świecie".
Ludzie szybciej reagują na liczby (np. poprzez naciśnięcie przycisku) z lewej strony, gdy liczba jest mała a prawą gdy liuczba jest duża. Ludzie z uszkodzeniami mózgu mają tendencję do ignorowania lewej strony ciała i wskazują na zachętę do pamiętania większych liczb. Pojawia się więc szersze i zaskakujące spojrzenie na wiele innych aspektów myślenia abstrakcyjnego. Uważa się, że mają one swoje korzenie w kontaktach czuciowych i ruchowych, mówi Martin Fischer, który specjalizuje się w tak zwanym zwartym poznawaniu na Uniwersytecie w Poczdamie w Niemczech. "Nawet abstrakcyjna wiedza idzie bezpośrednio do doświadczeń czuciowych i ruchowych, które miesliśmy i których się nauczyliśmy".
Wyjaśnienie tego efektu jest następujące: gdy uczymy się liczyć odbywa się to w większości wypadków w kierunku od lewej do prawej. Ten sposób uczenia się tworzy łącze pomiędzy małymi liczbami i lewą częścią półkuli mózgowej i vice versa. Istnieją także dowody z innych kultur, gdzie czyta się od prawej do lewej, że układ jest dokładnie odwrotny. Aby lepiej zrozumieć te powiązania Ruciński i jego koledzy zwrócili się do wirtualnej wersji dziecka - cyfrowej symulacji humanoidalnego robota iCub - która wystawiona na tego typu procesy może pomóc tworzyć takie połączenia u ludzi.
Rozwój iCub'a rozpoczął się od fazy zwanej "gaworzenie silnika", gdzie losowo następowały ruchy ramion i wzroku podczas których dzieci uświadamiają sobie ich ciała. W symulacjach naszego mózgu, naukowcy określili trzy obszary przetwarzania przestrzenego w mózgu iCub'a: dwa odpowiadające każdemu ramieniowi i jeden - wzroku. Następnie naukowcy uczyli liczyć iCub'a w strumieniu liczb od 1 do 15. W doświadeczeniach przedstawiano symulacji niskie numery po lewej stronie a duże po prawej. Oprogramowanie uczące, które naśladuje synapsy, pokazuje, że w mózgu człowieka tworzą się synapsy - niskie numery z lewej strony to lewe ramię i vice versa.
Wyniki eksperymentów pokazują, że tryb uczenia i jego wyniki są uzależnione od budowy ludzkiego ciała. Nie znaczy to, że proces myślenia iCub jest dokładnie taki jak u człowieka, ale nie oznacza to, że połaczenia mogą powstawać tylko pomiędzy dwoma czynnikami. Uważa się, że jest to dobre podejście do tego co robi się w psychologii eksperymentalnej.